Spotkanie ze znanym dziennikarzem i satyrykiem odbyło się w wypełnionej po brzegi auli. „W dzieciństwie często przechodziłem obok waszej szkoły, patrzyłem na te ogromne okna i zastanawiałem się, co kryją” – takimi słowami przywitał gość zebranych. Rolę moderatora przejął na siebie profesor Wojciech Morawski, który zaproponował szczerą rozmowę „jak kościaniak z kościaniakiem”. I zaczęło się!
Zachęcony przez moderatora, Rafal Bryndal zaczął od przypomnienia początków swojej kariery kabaretowej, czyli od czasów studenckich, kiedy na festiwalu kabaretowym PaKA jego zespół zajął pierwsze miejsce. Gość zgodził się z moderatorem, że brakuje dziś kabaretu literackiego, który pełniłby także funkcję dydaktyczną i edukacyjną, we współczesnym kabarecie dominują skecze, nie ma metafory, czy subtelności, ale coś chyba zmienia się na lepsze, bo w stronę kabaretu Manna i Materny wracają młodzi ludzie. Jednak głównym zainteresowaniem Rafała Bryndala jest literatura, pisanie tekstów piosenek i muzyka jazzowa. O swoich kolegach – dziennikarzach wypowiadał się dość krytycznie: „ Często dziennikarze nie słuchają odpowiedzi osób, z którymi przeprowadzają wywiad, coraz mniej ludzi potrafi napisać ciekawy tekst”. Najważniejsza jest osobowość, nie tylko w wykonywaniu zawodu dziennikarza, nie można kierować się tylko tym, co się łatwo sprzeda – takie przesłanie skierował dziennikarz radia ZET do uczniów.
Atmosfera nabrała jeszcze większych rumieńców, gdy przyszła pora na zadawanie pytań z sali. Już pierwsze pytanie („Czy jest pan mizoginem?”) doprowadziło do wymiany ciętych ripost pomiędzy zadającą to pytanie Kasią Węgierską, a odpowiadającym, co przypominało spontaniczny skecz kabaretowy. Uczniowie pytali także o wrażenia z udziału w „Tańcu z gwiazdami”, kiedy pisze teksty, po której stronie woli siedzieć: zadającego pytania, czy odpowiadającego, czy wierzy w wolne media, a nawet o Ligę Mistrzów. Wiele pytań dotyczyło muzyki: kiedy zainteresował się muzyką jazzową, największe odkrycie muzyczne w tej dziedzinie, jak radiostacje wybierają utwory, które chcą lansować. Innych interesowało, czy są chwile, gdy ma wszystkiego dość i jak radzi sobie ze stresem. Na to ostatnie pytanie Rafal Bryndal odpowiedział: „Coraz lepiej. Kiedyś byłem bardzo nieśmiały, na przykład nie wyobrażam sobie, żebym w szkole na takim spotkaniu odważył się zadać pytanie”.
Spotkanie trwało ponad godzinę, przerywane było salwami śmiechu i oklaskami, także po pytaniach i dowcipnych ripostach moderatora - czasami można było odnieść wrażenie, że jest to rozmowa „jak satyryk z satyrykiem”. Brawo, Panie Profesorze! Oczywiście, na koniec ustawiła się do gościa długa kolejka po autograf i wspólne zdjęcie, co najlepiej potwierdza, że zabawa była przednia.
Urszula Iwaszczuk
